Kult Boga Ojca
Od 14 października za pozwoleniem Ordynariusza Diecezji Sandomierskiej ks. Bpa Andrzeja Dzięgi w naszej świątyni cześć odbiera ikona Boga Ojca namalowana według zaleceń M. Eugenii E. Ravasio. Poświęcenia tego wizerunku dokonał w czasie kanonicznej wizytacji w parafii ks. Bp Edward Frankowski.
Ikona Boga Ojca powstała w duchu modlitwy. Ikonograf Lia Gladiolo namalowała ją w roku 1994 z polecenia Ojca Andrei D'Ascanio ofm capp.
Przedstawiony jest na niej Deus Abba, czyli Bóg, którego Jezus nazywał „swoim Ojcem"
Ikona ma kształt prostokąta, niczym okno, ukazujące wymiar boski. Czerwona obwódka oznacza Krew Jezusa, przez którą człowieczeństwo Chrystusa weszło do Miejsca Świętego (Hbr 9,12), do Ojca, i przez którą również i my możemy do niego wejść (Hbr 10,19-20). Złote obramowanie oznacza nieskończoną Światłość Boga, a cztery rogi, wszystkie strony świata, ogarniętego Miłością Boga.
Bóg Ojciec zasiada na złotym, królewskim tronie (Ap 4,3), który wprawdzie wysyła złote promienie, lecz jest skromny, ponieważ Bóg chce, byśmy zbliżali się do Niego bez lęku.
Z tej przyczyny także korona i berło spoczywają u Jego stóp.
Otaczają Go błękitne niebiosa, gdzie zamieszkuje dwunastu serafinów, którzy przedstawiają wszystkie duchy niebieskie, kontemplujące Jego chwałę.
Oblicze Ojca jest podobne do oblicza Syna, który stał się człowiekiem. Nie ma brody, która jest symbolem człowieka cielesnego; wyraża to odwieczną młodość Boga; napawa pokojem, inspiruje siłę i ufność.
Biała aureola oznacza „chwałę" i wpisane są w niej greckie inicjały Imienia, które Bóg objawił Mojżeszowi „JESTEM, KTÓRY JESTEM" (Wj 3,14).
Czarne włosy przetykane złotem, symbolem Światłości, są rozdzielone pośrodku czoła, jak niebo, które się otwiera, aby ukazać jaśniejące Oblicze Boga.
Ułożenie warg ukazuje tchnienie ducha, który daje Życie, to samo oznacza również nabrzmiała szyja.
Prawa ręka nie osądza, lecz błogosławi, ponieważ Bóg Ojciec nie chce osądzać świata, ale go zbawić.
Na piersi, jak matka, która przytula dziecko, Bóg Ojciec podtrzymuje czułym gestem błękitną kulę, która wyobraża świat stworzony, odkupiony przez Krzyż (zwieńczenie globu stanowi złoty krzyż) a także plan Miłości, urzeczywistniony przez Ojca za pośrednictwem Syna (inicjały Alfa i Omega -początek i koniec.
Poduszka tronu, błękitna znak Boga, i czerwona - znak odkupionego człowieka, pokazuje, że Bóg i człowiek mogą przebywać w tym samym miejscu i prowadzić rozmowę, jak na początku stworzenia.
Stopy są ułożone jak u kogoś, kto zamierza wyruszyć w drogę i podnosi się z pozycji siedzącej. Bóg Ojciec zawsze wychodzi nam naprzeciw, aby spotkać się ze Swoimi dziećmi, tak jak to czynił w Raju (Rdz 2,4-25).
(rycina już była wklejona, umieszczam ponownie dla łatwiejszej orientacji)
Komentarz
My katolicy mamy taki dobry zwyczaj, że pisząc o świętych dajemy im to św. przed imieniem.
Zajumali formuły od Św. Pawła i wstawili gnoze zamiast łaski Bożej.
Nic nie poradzę.
Jak tak to wszystko czytam to dziękuję mądrości Matki Naszej, Kościoła, który czyni wszelkie objawienia, znaczy wiarę w nie - nieobowiązkową.
Kult Boga Ojca
Od 14 października za pozwoleniem Ordynariusza Diecezji Sandomierskiej ks. Bpa Andrzeja Dzięgi w naszej świątyni cześć odbiera ikona Boga Ojca namalowana według zaleceń M. Eugenii E. Ravasio. Poświęcenia tego wizerunku dokonał w czasie kanonicznej wizytacji w parafii ks. Bp Edward Frankowski.
Ikona Boga Ojca powstała w duchu modlitwy. Ikonograf Lia Gladiolo namalowała ją w roku 1994 z polecenia Ojca Andrei D'Ascanio ofm capp.
Przedstawiony jest na niej Deus Abba, czyli Bóg, którego Jezus nazywał „swoim Ojcem"
(Mk 14,36), „Omnipotens Deus" -„Bóg Wszechmogący".
Ikona ma kształt prostokąta, niczym okno, ukazujące wymiar boski. Czerwona obwódka oznacza Krew Jezusa, przez którą człowieczeństwo Chrystusa weszło do Miejsca Świętego (Hbr 9,12), do Ojca, i przez którą również i my możemy do niego wejść (Hbr 10,19-20). Złote obramowanie oznacza nieskończoną Światłość Boga, a cztery rogi, wszystkie strony świata, ogarniętego Miłością Boga.
Bóg Ojciec zasiada na złotym, królewskim tronie (Ap 4,3), który wprawdzie wysyła złote promienie, lecz jest skromny, ponieważ Bóg chce, byśmy zbliżali się do Niego bez lęku.
Z tej przyczyny także korona i berło spoczywają u Jego stóp.
Otaczają Go błękitne niebiosa, gdzie zamieszkuje dwunastu serafinów, którzy przedstawiają wszystkie duchy niebieskie, kontemplujące Jego chwałę.
Oblicze Ojca jest podobne do oblicza Syna, który stał się człowiekiem. Nie ma brody, która jest symbolem człowieka cielesnego; wyraża to odwieczną młodość Boga; napawa pokojem, inspiruje siłę i ufność.
Biała aureola oznacza „chwałę" i wpisane są w niej greckie inicjały Imienia, które Bóg objawił Mojżeszowi „JESTEM, KTÓRY JESTEM" (Wj 3,14).
Czarne włosy przetykane złotem, symbolem Światłości, są rozdzielone pośrodku czoła, jak niebo, które się otwiera, aby ukazać jaśniejące Oblicze Boga.
Ułożenie warg ukazuje tchnienie ducha, który daje Życie, to samo oznacza również nabrzmiała szyja.
Prawa ręka nie osądza, lecz błogosławi, ponieważ Bóg Ojciec nie chce osądzać świata, ale go zbawić.
Na piersi, jak matka, która przytula dziecko, Bóg Ojciec podtrzymuje czułym gestem błękitną kulę, która wyobraża świat stworzony, odkupiony przez Krzyż (zwieńczenie globu stanowi złoty krzyż) a także plan Miłości, urzeczywistniony przez Ojca za pośrednictwem Syna (inicjały Alfa i Omega -początek i koniec.
Poduszka tronu, błękitna znak Boga, i czerwona - znak odkupionego człowieka, pokazuje, że Bóg i człowiek mogą przebywać w tym samym miejscu i prowadzić rozmowę, jak na początku stworzenia.
Stopy są ułożone jak u kogoś, kto zamierza wyruszyć w drogę i podnosi się z pozycji siedzącej. Bóg Ojciec zawsze wychodzi nam naprzeciw, aby spotkać się ze Swoimi dziećmi, tak jak to czynił w Raju (Rdz 2,4-25).
(rycina już była wklejona, umieszczam ponownie dla łatwiejszej orientacji)
http://www.bieliny.parafia.info.pl/?p=main&what=46